บทที่ 13: การโฆษณาและการตลาด
2 Share Tweetแม้ว่ามีข้อจำกัดในด้านการโฆษณาและการตลาด แต่ความต้องการในการใช้กล้อง LOMO LC-A ก็ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องด้วยมีกลุ่มคนที่ชอบถ่ายภาพอย่าง “Komsomolets” (คอมมิวนิสต์วัยรุ่น) ที่ถ่ายภาพอย่างมีความสุข และพยายามจะหาซื้อ “กล้องพลาสติกที่ยอดเยี่ยม” นี้จากซูเปอร์มาร์เก็ตและร้านค้าทั่วไป ต้องขอบคุณคำพูดปากต่อปาก แพ็กเก็จของ LOMO LC-A ที่ไม่ดึงดูดแต่กลับไม่เป็นผลต่อยอดขายของสินค้าที่จะกลายเป็นไอคอนในเวลาต่อมาได้เลย
การโปรโมทสินค้าในสหภาพโซเวียตในขณะนั้นเป็นไปได้ยาก ซึ่งไม่เหมือนในปัจจุบันที่กลายเป็นส่วนที่ใช้เงินมากที่สุดในงบประมาณการผลิตเลยทีเดียว การโฆษณากล้อง LOMO LC-A นั้นยังไม่เกิดขึ้นและบริษัท LOMO PLC ในตอนนั้นก็ยังไม่มีฝ่ายประชาสัมพันธ์ มีเพียงแแต่ฝ่ายการตลาดเท่านั้น จะมีไปเพื่ออะไรหล่ะ สำนักงานใหญ่ของพรรคการเมืองในกรุงมอสโคเป็นคนจัดการใบสั่งซื้อและกำหนดราคาเอง ส่วนโรงงานก็เป็นเพียงแค่ผู้ผลิตเท่านั้น “Komsomolets” (คอมมิวนิสต์วัยรุ่น) ที่สนใจการถ่ายภาพสามารถหาซื้อกล้อง LOMO LC–A ได้ตามร้านค้าหรือซูเปอร์มาร์เก็ตทั่วไป ซึ่งแพ็กเก็จของกล้องที่ไม่น่าสนใจก็ไม่ทำให้พวกเขาสะทกสะท้านเท่าไหร่ กล้อง LOMO LC–A อยู่ในกล่องพลาสติก มีคู่มือการใช้ และห่อด้วยกระดาษสีขาว ผูกด้วยด้ายสีดำ ซึ่งดูไม่ต่างจากห่อแป้งเลยทีเดียว แต่อย่างไรก็ตาม ความต้่องการของกล้องถ่ายรูปกระทัดรัดที่มีมากนี้ ไม่มีอะไรในตลาดในสหภาพโซเวียตที่สามารถเทียบกันได้ นอกจากนี้กล้อง LOMO LC–A ยังเป็นกล้องที่ยอดเยี่ยมมากและด้วยคำพูดปากต่อปากก็กระจายไปอย่างรวดเร็ว สำหรับกล้องใช้ฟิล์มส่วนใหญ่ในสหภาพโซเวียตนั้น ไม่มีอะไรมากนอกจากมีสีสันเท่านั้น ฟิล์มที่ใช้อย่างกว้างขวางสำหรับมือสมัครเล่นก็เป็นของประเทศเยอรมันตะวันออกที่ชื่อว่า “Orwo” ชื่อนี้ย่อมาจาก “Original Wolfen” และถูกผลิตในเมือง Wolfen ประเทศเยอรมันตะวันออก ในศตวรรษที่ 80 โดยเฉพาะหลังจากการล่มสลายของกำแพงเบอร์ลินเมื่อปี 1989 โรงงานได้สูญเสียสิทธิ์ผูกขาดในการผลิตฟิล์มในเยอรมันตะวันออก ดังนั้นเป็นเวลาสิบๆปี ที่ฟิล์มสีในเวลานั้นถูกผลิตโดยใช้เทคนิคของศตวรรษที่ 30 และฟิล์มนี้ก็นำมาล้างในห้องแล็ปในประเทศฝั่งตะวันตกได้ยาก
สหภาพโซเวียตสมัยก่อน Orwo เป็นฟิล์มที่ได้รับความนิยมมากที่สุด (และถูกที่สุด) และสามารถล้างฟิล์มในห้องน้ำที่บ้านได่้อย่างง่ายดายเหมือนกับฟิล์ม 35 มม. ทั่วไปที่มีอยู่ในขณะนั้น มันจะให้ภาพที่เป็นขาวดำ แต่มันก็ไม่ได้เป็นปัญหา เพราะการล้างฟิล์มสีในสหภาพโซเวียตนั้นเป็นเพียงเพื่องานเฉพาะด้านเท่านั้น ไม่ได้มีไว้เพื่อช่างภาพมือสมัครเล่น แม้ว่าช่างภาพในโซเวียตขณะนั้นจะรู้วิธีการล้างภาพแล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถจับภาพกิจกรรมอันมีสีสันของประเทศที่สวยงามของเขาด้วยสีสันอันแท้จริงได้
กล้อง LOMO LC–A ไม่เพียงแต่ถูกใช้โดยช่างภาพมือสมัครเล่นและช่างภาพที่ถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกเท่านั้น LOMO PLC ได้ให้กล้องกับนักหนังสือพิมพ์เพื่อทดลองใช่้อีกด้วย นักหนังสือพิมพ์บางคนตื่นเต้นกับขนาดที่กระทัดรัดและการบันทึกภาพแบบอัตโนมัติของกล้อง (ซึ่งเหมาะสำหรับงานสืบความลับที่คนรัสเซียค่อนข้างอ่อนไหวในเรื่องนี้) โดยวิธีการใดๆก็แล้วแต่ รูปภาพของกล้อง LOMO LC–A ก็ไปอยู่ในแคตาล็อก ITAR-TASS (Information Telegraph Agency of Russia) ของ สำนักข่าวแห่งชาติรัสเซีย และมีบทความมากมายที่เกี่ยวข้องในหนังสือพิมพ์ Pravda ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ที่ได้รับการควบคุมด้านข้อมูลเกี่ยวกับคอมมิวนิสต์อย่างเคร่งครัด
สั่งซื้อไปอ่านแบบฉบับเต็มๆได้ที่ book
เขียนโดย ungrumpy เมื่อ 2011-02-16 ในหมวด #history #library #lomography #excerpts #lomo-lc-a-big-book
ไม่มีความคิดเห็น