ประสบการณ์ครั้งแรกของช่างภาพ Paul Cox กับฟิล์ม Lomography
Share TweetPaul Cox เป็นช่างภาพที่มาจากประเทศซิมบับเวและตอนนี้อาศัยอยู่ที่ไต้หวัน เขาได้เดินทางไปทั่วโลกและได้ตีพิมพ์หนังสือภาพถ่ายเกี่ยวกับมองโกเลีย ซึ่งเป็นการบันทึกภาพที่ไม่ซ้ำใครของพื้นที่ชายแดนและชนเผ่าเร่ร่อน และเมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาได้นำฟิล์ม Lomography Color Negative 35 mm ISO 100 , Lomography Redscale XR ISO 50-200 , และ Earl Grey B&W 35 mm ISO 100 ไปในทริปที่เนปาล และได้แชร์ภาพถ่ายจากการเดินทางและความคิดเห็นที่มีต่อฟิล์ม Lomography กับพวกเรา
สวัสดีครับ Paul ยินดีที่ได้พบคุณในนิตยสารออนไลน์ของ Lomography ช่วยแนะนำตัวเองให้เราฟังหน่อยครับ
ใน Instagram ของผม ผมบรรยายตัวเองว่าเป็นชาวแอฟริกันที่อาศัยอยู่ในเอเชีย ผมเติบโตในซิมบับเว แต่โชคดีที่ได้ใช้ชีวิตในหลายที่ รวมถึงสหราชอาณาจักร สเปน ฮ่องกง และแน่นอน ตอนนี้อยู่ที่ไต้หวัน ซึ่งเป็นที่ที่ผมชอบมากที่สุด
ช่วยเล่าเกี่ยวกับประสบการณ์ในการถ่ายภาพของคุณและเรื่องราวการเดินทางมาใต้หวันหน่อย
พ่อของผมสะสมภาพถ่ายจำนวนมากทั้งหมดเก็บในอัลบั้มที่สวยงาม ผมจะนั่งดูมันอย่างตั้งใจ ภาพถ่ายขาวดำเก่า ๆ ยังคงรู้สึกมีมนต์เสน่ห์จนถึงทุกวันนี้ พ่อของผมซื้อกล้องฟิล์ม Konica ตัวแรกให้ผมตอนที่ผมอายุแค่ประมาณ 14 ปี
ความหลงใหลในภาพถ่ายของผมเริ่มลดลงเมื่อผมต้องผ่านการฝึกทหาร การเรียนมหาวิทยาลัย และการทำงานอื่น ๆ จนกระทั่งผมได้รับกล้องตัวแรกจากโบนัสคริสต์มาสตอนที่ทำงานเป็นช่างประปา ซึ่งมันทำให้ผมเริ่มคลั่งไคล้ในการถ่ายภาพ ผมคิดว่ามีกล้องที่หรูหราอย่าง Canon 350D แล้ว และผมใช้เงินทั้งหมดสมัครสมาชิกนิตยสารถ่ายภาพทุกเล่มที่หาได้ แล้วก็อ่านทุกอย่างเกี่ยวกับการถ่ายภาพ ผมเริ่มได้รับเงินจากงานถ่ายภาพบ้างแล้ว แต่จริง ๆ ก็ต้องรอจนกระทั่งย้ายมาเอเชียถึงจะได้ทำงานถ่ายภาพเต็มเวลา นั่นคือ 12 ปีที่แล้วครับ
ครั้งนี้คุณได้ลองใช้ฟิล์ม Lomography หลายตัว รู้สึกอย่างไรกับมันบ้าง
ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าคอมมิวินตี้ Lomography มีมานานขนาดนี้ ซึ่งมันเยี่ยมมากสำหรับคนที่ชอบถ่ายฟิล์ม ผมสนใจในฟิล์มที่ทดลองและแปลกใหม่มาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมได้รับการสนับสนุนอย่างดีจาก Lomo Taiwan และได้รับฟิล์มที่หลากหลาย ขอบคุณมากเลย ผมตื่นเต้นที่จะได้ลองอะไรใหม่ ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงรวมฟิล์มหลากหลายมาให้ผม เช่น Lomography Color Negative 100 , Lomography Redscale 50-200 , และ Earl Grey B&W ISO 100
Lomo 100 ให้ความรู้สึกวินเทจที่ผมชอบมาก คอนทราสต์จัดและสีสันสดใส ผมชอบ Portra แต่ราคาค่อนข้างแพง ดังนั้น Lomo 100 จึงเป็นทางเลือกที่ดี ฟิล์ม Redscale อย่างที่ผมได้กล่าวไปแล้วคือฟิล์มที่โหลดกลับด้าน หรือพูดง่าย ๆ คือการกลับด้านฟิล์มในกละก ซึ่งทำให้แสงต้องทำงานหนักขึ้นในการผ่านเนกาทีฟ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องล้างฟิล์มให้เร็วกว่าปกติ ผลลัพธ์ที่ได้ออกมาน่าพอใจมาก และผมคิดว่ามันเหมาะกับภูมิทัศน์ในเมือง ส่วนฟิล์ม Earl Grey มีคอนทราสต์น้อยกว่าฟิล์ม Kodak XX ที่ผมชอบ แต่ก็อาจจะเหมาะกับคนที่อยากได้ลุคที่อยู่ระหว่าง Ilford และ Tri-X อีกครั้งที่ Lomo ทำได้ดีในเรื่องราคา
ช่วยเล่าประสบการณ์การถ่ายภาพที่เนปาล รวมถึงกระบวนการถ่ายภาพที่ไต้หวันให้เราฟังหน่อย
ในเดือนกันยายน 2024 การเดินทางของผมไปเนปาลมีความท้าทายอยู่ เนื่องจากผมต้องพกอุปกรณ์ทั้งหมดด้วยตัวเอง ผมจึงเลือกใช้ Minolta CLE เป็นตัวแทนของ Leicaflex SL2 ที่ผมชอบแต่หนักมาก Minolta CLE มีขนาดเล็กและเบากว่า แต่ยังสามารถใช้เลนส์ Leica M ที่สวยงามของผมได้ และมันก็สำคัญที่กล้องต้องสามารถหยิบขึ้นมาได้อย่างเร็วด้วย
สำหรับประสบการณ์การถ่ายภาพที่ไต้หวัน ผมกลับมาถึงไต้หวันในช่วงที่การระบาดของ COVID-19 กำลังพีคสุด ซึ่งทำให้การเดินทางทั้งหมดหยุดชะงัก จึงทำให้ผมเริ่มหันไปถ่ายภาพบุคคลที่มีความคิดสร้างสรรค์มากขึ้น โดยได้รับแรงบันดาลใจจากขบวนการอวองการ์ดญี่ปุ่นในช่วงปี 1960 โดยเฉพาะงานของ Shuji Terayama และ Tomatsu Yato ที่ได้รับการยอมรับน้อยมาก
มันจะดีมากถ้าการถ่ายภาพได้เข้าถึงผู้คนมากขึ้นที่ไต้หวัน นอกจากแกลเลอรี่ 1839 ที่ยอดเยี่ยมในไทเปแล้ว ยังมีช่องทางให้ศิลปินได้แสดงผลงานไม่มากนัก แนวโน้มการใช้ฟิล์มของคนรุ่นใหม่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งนี้ได้แน่นอน ถ้าเราดูจากวงการในญี่ปุ่น

ก่อนหน้านี้คุณได้เดินทางไปมองโกเลียหลายครั้งเพื่อถ่ายภาพและยังได้ตีพิมพ์หนังสือภาพถ่ายด้วย ความหลงใหลในการถ่ายภาพชนเผ่าเร่ร่อนของคุณมาจากไหนครับ?
ผมเคยไปมองโกเลีย 14 ครั้ง และผมเชื่อว่าการท่องเที่ยวเหล่านี้ได้กำหนดงานและสไตล์ของผม ผมจัดนิทรรศการมาแล้วสิบกว่าครั้ง บางครั้งก็เป็นนิทรรศการเดี่ยว ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการขายภาพถ่ายและประมูลเพื่อระดมทุนสำหรับการกุศลเด็กในอูลานบาตาร์ ด้วยความเชื่อมโยงที่สำคัญในฮ่องกง ภาพถ่ายของผมในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้สร้างรายได้ไม่น้อย แม้ว่าจะเป็นโชคดีที่ไม่ได้มาหาผมเอง
มองโกเลียมีความพิเศษในใจผม ผมชอบที่มันไม่ใช่สถานที่ที่ง่ายในการถ่ายภาพ คนในพื้นที่ไม่ต้องการให้กล้องชี้ไปที่พวกเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ความภาคภูมิใจและความรู้สึกของอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่ลึกซึ้งกลับดึงดูดให้ผมกลับไปอีก แม้ว่ามันจะลดลงบ้าง แต่มองโกเลียยังคงเป็นสถานที่ที่มีความเป็นเอกลักษณ์และเรียลมาก ซึ่งทำให้ชุดภาพ "Red Hero" ของผมโดดเด่นในวงการถ่ายภาพ และในโลกของการถ่ายภาพ ความเป็นเอกลักษณ์สำคัญมาก "Red Hero" เป็นชุดภาพถ่ายนี้ได้รับการตีพิมพ์ในปี 2019 และผลงานหลายชิ้นของผมได้รับการแสดงที่แกลเลอรี่มองโกเลียและทิเบตที่ไทเป
คิดเห็นเกี่ยวกับการถ่ายภาพขาวดำและสีอย่างไรบ้าง
นี่เป็นคำถามที่ดีมาก และสำหรับผมมันเกี่ยวข้องบางส่วนกับการโต้แย้งระหว่างฟิล์มกับดิจิทัล ผมโชคดีมากที่มีภาพถ่ายของ Sebastião Salgado ที่เป็นของจริงอยู่บนผนัง มันถ่ายด้วยฟิล์ม Kodak Tri-X ในช่วงปี 90 และอัดในห้องมืด ไม่มีอะไรสวยงามไปกว่าภาพถ่ายขาวดำจากห้องมืด และความจริงนี้ยังคงเป็นจริงจนถึงปัจจุบัน ถ้าคุณวางภาพพิมพ์ดิจิทัลไว้ข้าง ๆ กัน คุณจะเห็นความแตกต่าง มันทำให้ผมเสียใจเมื่อเห็นการสแกนฟิล์มที่ความละเอียดต่ำใน Instagram แต่โชคดีที่ในปัจจุบันมีทางเลือกน้อยมากสำหรับการแชร์ผลงานของเรา
ส่วนการถ่ายภาพสี แม้แต่เพื่อนรักของผมที่ทำงานในห้องมืดมาหลายปี ก็ยอมรับว่าการพิมพ์สีดิจิทัลก็มีคุณภาพเทียบเท่า มันแน่นอนว่าใช้งานได้สะดวกและประหยัดกว่า ผมรักทั้งสองรูปแบบ แต่มีความชอบเป็นพิเศษกับความไม่แน่นอนและความเป็นศิลปะของขาวดำ โดยเฉพาะในการถ่ายภาพบุคคล
ในเรื่องการถ่ายภาพ มีอะไรที่คุณรู้สึกหลงใหลหรืออยาก "ยืนหยัด" เป็นพิเศษไหม
คำว่า "ยืนหยัด" อาจจะเป็นคำที่แรงเกินไป แต่ผมพยายามที่จะทำงานให้มีความเป็นเอกลักษณ์ ตัวอย่างเช่น ผมจำได้ว่าเคยไปที่งาน Pushkar Camel Fair ที่อินเดีย ผมเกลียดการที่ต้องอยู่ท่ามกลางช่างภาพหลายคนที่กำลังมองหาภาพแบบ "Nat Geo" ทั่วไป มันทำให้ผมรู้สึกหมดกำลังใจมาก ดังนั้นผมจึงรีบถอยกลับไปทำงานคนเดียวในเมืองโบราณที่น่าสนใจมากกว่า แน่นอนว่ามันยอดเยี่ยมที่ได้รับแรงบันดาลใจจากคนอื่น แต่สิ่งสำคัญคือการทำให้มันเป็นของเราเอง
โอ้ อีกอย่างหนึ่งที่ผม "ยืนหยัด" คือ ผมไม่ชอบเห็นภาพของผมถูกตัดให้พอดีกับรูปแบบบางอย่าง เช่น ที่ Instagram กำหนดสัดส่วน ผมว่าฟิล์ม 35 มม. ขนาด 3:2 ที่สวยงามมีเหตุผลของมัน
สุดท้ายนี้มีอะไรที่คุณอยากจะบอกกับคอมมิวนิตี้ Lomography ไหม
อยากสนับสนุน Lomography และคนอื่น ๆ ในอุตสาหกรรมฟิล์ม เรามารักษาการถ่ายภาพแบบอนาล็อกให้คงอยู่และรักษาทักษะที่ต้องฝึกจนกว่าจะเชี่ยวชาญกันเถอะ
ขอบคุณ Paul ที่ได้มาแบ่งปันภาพถ่ายที่ใช้ฟิล์ม Lomography กับพวกเรา ติดตามผลงานเพิ่มเติมของเขาผ่านทาง Instagram
เขียนโดย truelin เมื่อ 2025-02-17 ในหมวด #gear #ผู้คน #places
ไม่มีความคิดเห็น