ภาพ Self-portrait - คุยกับตัวเองเสียบ้าง
5 7 Share Tweetผมอยากจะแค่ถ่ายรูปของตัวเอง เขียนอะไรถึงตัวเองบ้าง ก่อนที่ใครอื่นจะเขียนถึงผมในหนังสือแจกงานศพ รวมถึงเอารูป Portrait ของผมตั้งหน้างานศพ….ก็เท่านั้น
ภาพกระจกบานใหญ่ในร้านกาแฟ
ฉันเห็นเงาเสมือน คล้ายคล้ายศิลปิน ใครคนหนึ่ง
เสื้อยืด รองเท้าผ้าใบ ปอนปอน
ใช่…เขาคล้าย
ดูเหมือนเขากำลังซ่อนตัวเองจากความวุ่นวายของเมืองที่รถติดที่สุดในโลก แต่รัฐบาลยังสนับสนุนลดเงินภาษีในการซื้อรถคันแรก
รวมถึงยังสนับสนุนทางด่วนให้อยู่เหนือสถานศึกษา
เขาจิบมอคค่าจากแก้วอย่างละเลียด
ขณะมอคค่าพร่องไป 1 ส่วน 3 เขาก้าวไปที่กระจกบานใหญ่
ฉันเห็นเขาหยิบกล้องออกจากกระเป๋า พลางยกขึ้นมาถ่ายรูปตัวเองผ่านกระจก
ฉันไม่รู้หรอกว่า ทำไมเขาถึงถ่ายรูปตัวเอง
คิดว่าเขาคงกล่าวทักทายกับตัวเองในกระจก ในฐานะมาที่นี่ครั้งแรก
จากนั้น ฉันเห็นเขาส่งสายตาผูกมิตรไมตรีให้คนชงกาแฟสาวแววตาเศร้า
ไม่รู้ว่าเขากำลังสนใจความเลื่อมล้ำทางสังคมหรือเปล่า
ฉันเห็นเขาเหลือบมองแก้วกาแฟและกล้องถ่ายรูป
มันต้องมีอะไรในหัวมากกว่าที่ฉันคิด ต้องมีอะไรสักอย่าง…
อาจเป็นเรื่องผลการเลือกตั้ง เมืองรถติดที่สุดในโลก
หรืออาจเป็นเรื่องผู้ก่อความไม่สงบในจังหวัดชายแดนใต้
อาจจะเป็นเรื่องกฏหมายบางมาตราที่ปิดกั้นเสรีภาพในการแสดงออกอย่างอิสระ
เรื่องการเหยียดเชื้อชาติ เหยียดความเชื่อ เหยียดชาติพันธุ์ เหยียดเพศ
…ในบางพื้นที่ของโลกใบนี้
เรื่องเด็กๆในโลกที่ 3 ขาดแคลนอาหาร หมดเชื้อไฟที่จะมีชีวิตต่อไป
แต่เขากลับจิบมอคค่าราคาเหยียบร้อย เขายังถ่ายรูปด้วยกล้องฟิล์ม ที่ราคาม้วนนึงเท่ากับอาหารกลางวันของเด็กยากไร้ทั้งสัปดาห์
แล้วฉันก็เห็นเขาขอเศษกระดาษจากคนชงกาแฟสาวนัยน์ตาอมความทุกข์ทน
เขาเริ่มเขียนอะไรบางอย่างลงไปในกระดาษ
แถวบรรทัดตัวอักษรไม่เป็นระเบียบ
แต่ก็ยังดูมีชีวิตชีวาในแต่ละบรรทัด
และนี่คือสิ่งที่เขาเขียน
และคุณกำลังอ่าน
คุณกำลังดูภาพที่เขากำลังคุยกับตัวเอง…
เขียนโดย dakadev_pui เมื่อ 2013-03-06 ในหมวด #lifestyle #self-portrait-dakadev_pui-thailand-bangkok
5 ความคิดเห็น