สะพานเพื่อนสนิท - ฉากหนึ่งในชีวิตจริง

เรื่องราวการเดินทางไปถ่ายรูป สถานที่ซึ่งปรากฏอยู่ในฉากฉากหนึ่งในภาพยนตร์ที่ประทับใจ เรื่องราวง่ายๆ เรื่องเล็กๆของผู้ชายคนหนึ่ง ต่างที่ ต่างเวลา กับหนึ่งทางเลือก คนที่ใช่ หรือ คนที่ชอบ – “เพื่อนสนิท”

ฉากสะพาน 2548

สถานที่ : เชียงใหม่ สะพานข้ามแม่น้ำ
เวลา : กลางคืน
บรรยากาศ : เงียบแต่ยังมีแสงไฟจากเสาไฟฟ้าบนถนน
เสียง : เพลง บุพเพสันนิวาส (…เนื้อคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้ว คงไม่คลาด ถ้าเราทำบุญร่วมชาติ ขอยอมเป็นทาสแม่ดวงสุดา เขาเรียกบุพเพสันนิวาสเรียกหา พี่จึงมั่นใจแน่นหนาแม่ขวัญชีวาคงไม่ตัดรอน…)

ภาพ : (ภาพกว้าง) สะพานเหล็กในมุมกว้างยามค่ำคืน ไม่มีรถใดๆผ่าน นอกจากรถมอเตอร์ไซค์ไข่ย้อยซึ่งมีดากานดาซ้อนท้าย และมือของดากานดาโอบเอวไข่ย้อยอยู่ / ตัดไป

(ภาพปานกลาง-ระดับสายตา-กล้องเคลื่อนตาม) มอเตอร์ไซด์ของไข่ย้อยวิ่งผ่านสะพานในความเร็วค่อนข้างช้า เพราะอยู่ในอาการมึนเมา และต้องพาดากานดากลับบ้าน หลังจากทั้งคู่เสพความสุนทรียะจากสุราอย่างไม่บันยะบันยัง และสนุกสุดขั้วหัวใจจากงานลูกทุ่งวิจิตร / ตัดไป

(ภาพปานกลาง-เห็นมุมเยื้องของรถมอเตอร์ไซด์-กล้องเคลื่อนตาม) มือของดากานดาที่เกาะอยู่ที่เอวไข่ย้อยพลันหลุดจากตำแหน่ง แต่ไข่ย้อยก็รีบคว้ามือดากานดากลับมาเกาะอยู่ที่เอวอย่างรวดเร็ว ทำให้มอเตอร์ไซด์ที่วิ่งอยู่เสียหลักเล็กน้อย แววตาของไข่ย้อยอธิบายค่อนข้างยาก เพราะอยู่ในอารมณ์สุข แต่เป็นสุขที่แบ่งปันบอกใครอื่นไม่ได้ เพราะเขากำลังแอบชอบเพื่อนสนิท…/ ตัดไป

(ภาพกว้าง) เห็นทั้งสะพาน โดยมีรถมอเตอร์ไซด์ของไข่ย้อยพ้นไปอีกด้านหนึ่ง…

จากฉากหนึ่งในภาพยนตร์เรื่อง เพื่อนสนิท ซึ่งดัดแปลงมาจากบทประพันธ์เรื่องกล่องไปรษณีย์สีแดงของอภิชาติ เพชรลีลา ได้สร้างความประทับใจให้แก่ผมอย่างร้ายกาจจนไม่อาจถอนออกจากความทรงจำได้… และเมื่อได้มีโอกาสไปสบตากับเชียงใหม่ ผมจึงขโมยเวลาของตัวเองไปยังสถานที่ที่ใช้ถ่ายทำ

เมื่อผมอยู่ในอ้อมกอดของสะพานแห่งนี้จริงๆ ผมยากที่จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดว่ารู้สึกอย่างไร ที่ได้ทำตามความตั้งใจแล้ว แต่เสียงหนึ่งในหัวใจตะโกนอย่างเงียบเชียบว่า “เออ! มาถึงแล้วนะ ถ่ายรูปซะ…”

ในความเป็นจริงสะพานเหล็กแห่งนี้ไม่ได้แตกต่างจากสะพานเหล็กแห่งอื่นๆ แค่เป็นฉากฉากหนึ่งในภาพยนตร์ที่ผมประทับใจ เรื่องราวง่ายๆ เล็กๆ ของผู้ชายคนหนึ่ง ต่างที่ ต่างเวลา กับหนึ่งทางเลือก คนที่ใช่ หรือ คนที่ชอบ

แล้วจู่ๆ ผมมีวาบหนึ่งของความคิด ว่าอยากจะไปสัมผัสสถานที่จริงในฉากภาพยนตร์ และเมื่อประตูแห่งโอกาสเปิดต้อนรับรอผมอยู่ ผมก็ทำให้มันให้เป็น ‘ฉากจริง’ ในชีวิต…แค่นั้นเอง

ฉากสะพาน 2554
สถานที่ : เชียงใหม่ สะพานข้ามแม่น้ำ
เวลา : กลางวัน
บรรยากาศ : รถวิ่งผ่านบ้าง ไม่ถึงกับหนาแน่น
เสียง : -

ภาพ [ในหัว] : (ภาพกว้าง) สะพานเหล็กในมุมกว้างยามกลางวัน มีรถผ่านวิ่งผ่านบ้าง ดา ขาเดฟ และ เมยาวี ดา เดินผ่านสะพานโครงเหล็ก ด้วยอาการเหนื่อยหอบ เพราะต้องแบกกระเป๋ากล้องซึ่งบรรจุอยู่หลายตัว และยังต้องเจอกับแสงแดดที่กำลังทำงานของตัวเองอย่างเคร่งครัด / ตัดไป

(ภาพปานกลาง-ระดับสายตา) ดา ขาเดฟ สั่งให้เมยาวี ดา เป็นแบบในการถ่ายรูป ด้วยอารมณ์ที่อธิบายค่อนข้างยาก เพราะทั้งเหนื่อย ทั้งร้อน แต่ ดา ขาเดฟ ต้องการให้แบบของเขายิ้มสดใส ร่าเริ่ง ราวเธอได้หย่าขาดจากความเศร้าสร้อย และมีรอยยิ้มเปรอะเปื้อนที่ใบหน้า / ตัดไป

(ภาพปานกลาง) เมยาวี ดา โอดครวญเล็กน้อยเพราะแสงแดดย้อนแยงดวงตาของเธอ เธอเดินด้วยท่าทางเงื่องหงอย และไม่บรรจงโพสต์ท่าเป็นแบบ แต่ก็ยอมอย่างเสียไม่ได้ / ตัดไป

(ภาพปานกลาง) ดา ขาเดฟ ขยับกล้องขึ้นมาอยู่ในระดับสายตา / ตัดไป

(ภาพใกล้) นิ้วชี้ของดา ขาเดฟ กระแทกลงบนชัตเตอร์!

ข้อมูลเพิ่มเติม

• สะพานแห่งนี้ใช้ถ่ายทำฉากฉากหนึ่งในเรื่อง เพื่อนสนิท กำกับโดย คมกฤษ ตรีวิมล ออกฉายครั้งแรกเมื่อ ต.ค 48
• สะพานแห่งนี้คนที่เชียงใหม่เรียกว่า สะพานเหล็ก หรือ ขัวเหล็ก (ภาษาถิ่น) แต่ในหลายๆเว็บไซต์เข้าใจผิดเรียกว่า สะพานนวรัฐ แต่ในความเป็นจริง สะพานนวรัฐ อยู่ถัดไปทางด้านทิศเหนือของสะพานเหล็ก ในระยะสายตามองเห็น แต่เดินหนึ่งเหนื่อย…

เขียนโดย dakadev_pui เมื่อ 2012-10-11 ในหมวด #lifestyle #dakadev_pui-thailand-chiangmai